Beep! Beep! Beep!! Lichtelijk geïrriteerd drukt ze de wekker uit. Veel te vroeg... Maar anders krijgt ze haar to-do lijst sowieso niet afgewerkt vandaag. Wat was het ook alweer? Douchen, aankleden, een uurtje om die vervelende opdracht af te maken, dan een vergadering, zorgen dat dat verslag af is, vanmiddag om 13:00 uur werken, dan nog snel langs de supermarkt, eten koken en vanavond op visite. Bah, daar heeft ze nog helemaal geen zin in. Het moet allemaal maar. Oh ja, tandartsafspraak om 12:00 uur, niet vergeten! Kon nog net tussendoor. Ze haast zich door haar dag heen, werkt zich een slag in de rondte, negeert de opkomende hoofdpijn. Op Instagram post ze tussendoor een foto van een bak koffie met op de achtergrond haar laptop waarop zeker negen tabbladen openstaan. Wat zal ze erbij zetten? Ze typt: 'Druk, druk, druk...' en klikt op de verzendknop.

Herken je dat een beetje? Je bent zo enorm druk. Je belt tijdens het autorijden, in datgene wat je lunchpauze is, vink je nog wat korte to-do's af, stuur je nog een mailtje en scroll je je groepsgesprekken door. 's Avonds lig je op bed, je bent uitgeput, afgepeigerd, total loss en afgemat, maar je kan niet slapen. In je hoofd staan nog wel vijftien laatjes open en dus, zo vertelt je brein je, heb je helemaal geen tijd om te slapen.

Niks aan. Maar het hoort er bij.
Toch?
Nou ja... het is niet te doen, dus misschien hoort het ook niet helemaal. Maar ondertussen kijken we mensen erop aan als ze niet druk zijn. Als je niet druk bent, doe je iets verkeerd. Dus wanneer je niet druk bent, dan doe je maar alsof je druk bent. Daar zit je dan, swipend op je telefoon, in de wachtkamer.

Hoe reageer je wanneer je het druk hebt en iemand zegt: "Hé! Neem eens even een dagje voor jezelf."? Wordt je helemaal blij, bedank je diegene en plan je gelijk een vrije dag in? Of is je reactie meer iets wat lijkt op: "Bedankt voor je advies, goed idee en ik verlang ook echt naar rust, maar... ik moet door."

Heb je er wel eens over nagedacht dat Jezus het best wel druk had? Hij moest preken, mensen genezen, Hij leidde een groep mannen op tot discipelen... Soms was Hij al vroeg in de morgen op pad en andere dagen werd het donker toen Hij nog aan het spreken was voor een grote groep mensen. Hij maakte lange dagen. Mensen trokken aan Hem. "Jezus ik heb een zieke dochter!", "Heer, ontferm U toch!", "Jezus, wat vind U eigenlijk van ...?". Kreupel iemand hier, ziek iemand daar, etentje bij zondaren, Farizeeërs en tollenaars onderwijzen, demonen uitdrijven, ondertussen ook nog gewoon zoon, broer en vriend. Als Hij de Messias was, dan moest Hij zichzelf maar eens bewijzen. En als Hij dat niet was, dan moest Hij maar eens even dimmen en uitleggen waar Hij allemaal wel niet mee bezig was. Jezus had het druk, mensen legden Hem druk op en toch... als je Hem tegenkwam nam Hij de tijd voor je. Hij zei niet: "Sorry 'k heb het druk, moet nu echt verder. We kunnen wel een afspraak inplannen, over een week of 4 heb ik nog wel ergens een plekje vrij." Dat deed Hij niet. Zal dit gewoon de Oosterse cultuur zijn en daarmee niet echt iets waar wij iets mee moeten? Of zit hier een belangrijke les in?

Laten we eens lezen wat die drukke Jezus doet in Johannes 6:

"Hierna [na genezing van een verlamde man en het geven van onderwijs] vertrok Jezus naar de overkant van de zee van Galilea, ofwel van Tiberias. En een grote menigte volgde Hem, omdat zij Zijn tekenen zagen, die Hij deed aan de zieken. En Jezus ging de berg op en ging daar zitten met Zijn discipelen. En het Pascha, het feest van de Joden, was nabij. Toen Jezus dan de ogen opsloeg en zag dat een grote menigte naar Hem toe kwam, zei Hij tegen Filippus: Waar zullen wij broden kopen, opdat deze mensen kunnen eten? Maar dit zei Hij om hem op de proef te stellen, want Hij wist Zelf wat Hij zou gaan doen." - Johannes 6:1-6, HSV

Hoe de geschiedenis na dit gedeelte verder gaat, laat ik nu even achterwege. Maar wat wel goed is om je te realiseren, is dat Jezus iets belangrijks te doen staat. En Hij kon het verwachten. Een grote menigte, van waarschijnlijk meer dan 10.000 mensen, kwam achter Hem aan. Wat gaat Hij doen? Nou, Jezus gaat lekker op de berg zitten met Zijn discipelen. Wie weet kletsen ze wat, lachen ze wat, spelen ze een spelletje. Geen idee. Maar dan kijkt Jezus op en ziet Hij de grote menigte die naar Hem toekomt. Als het ware komt het werk op Hem af. Dat wist Hij al en in plaats van te gaan stressen of druk bezig te gaan met allerlei voorbereidingen, is Hij eerst eens even op de berg gaan zitten. Kan gewoon.

Kan gewoon. Ja inderdaad. Maar als ik weet dat ik het druk heb of mijn werk op me af lijkt te komen, ga ik niet even rustig zitten, kan ik niet eens rustig zitten. Jezus weet al wat eraan zit te komen en Hij vertrouwt daarin op Zijn Vader, daardoor kan Hij rustig gaan zitten. En Hij trekt zich niet één keertje op die manier terug, nee wanneer Hij klaar is met Zijn taak die dag, trekt Hij zich weer terug.

"Toen de mensen dan het teken dat Jezus gedaan had, gezien hadden, zeiden zij: Híj is werkelijk de Profeet, Die in de wereld komen zou. Omdat Jezus nu wist dat zij zouden komen en Hem met geweld mee zouden nemen om Hem koning te maken, trok Hij Zich opnieuw terug op de berg, Hij Zelf alleen." - Johannes 6:14-‬15, HSV

De mensen verwachten iets van Hem. Iets wat Hij niet op die manier zal waarmaken. Wat doet Jezus? Laat Hij zich meeslepen in de verwachtingen die anderen hebben? Nope. Hij trekt zich terug, in Zijn eentje. Ik denk dat Hij een fijn plekje heeft opgezocht en met Zijn Hemelse Vader heeft gesproken.

Wanneer we een enorme hoeveelheid werk voor ons zien liggen; wanneer mensen aan ons trekken; wanneer we zelf de lat misschien wel enorm hoog leggen, moeten we misschien maar eens die berg op. Die berg kun je als een beeld zien, een beeld van dichter bij de hemel, dichter bij God zijn, naar Hem toegaan.

Terwijl ik zelf van de week mijn 'druk, druk, druk' leefde, of: terwijl ik geleefd werd, ging ik naar God toe. Eerlijk kwam ik voor Hem: "God... Ik heb last van mijn hoge eisen, mijn perfectionisme en van spanning en angst die daarmee gepaard gaat. Ik moet nog zo veel." En God zei: "Als jij last hebt van je hoge eisen, wil ik je vragen om je over te geven aan Mij." Juist als het druk is, moet je die berg op. God wil je herinneren aan wie Hij is en aan wie jij bent in Hem. Zijn genade is genoeg. In Hem ben je volmaakt. Al die eisen die je zelf stelt of al dat getrek vanuit anderen, verdwijnt naar de achtergrond als je weet dat jij in God volmaakt bent. Ga de berg op, geef jezelf aan Hem. Maak Hem tot je prioriteit, dan zul je volmaakt zijn in Hem. Daarin kun je rusten. Hij zal je richten op de dingen die echt belangrijk zijn. Hij zal je kracht geven om te doen wat je moet doen. Houd je focus op Hem, weet je afhankelijk van Hem en stop met zelf de ballen hoog te houden, maar leg het alles neer voor Hem. Hij wil je zegenen, Hij wil je helpen en vanuit die rust die Hij geeft, kun jij wat jij doet, doen tot eer van Hem.

En nu verder
Tip: Schrijf het eens op. Waar ben je zo druk mee? Waar ben je bang voor? Waar maak je je zorgen over? Waarom ben je zo gestressd? Schrijf het op en geef het één voor één over aan God. Vrede en rust gegarandeerd.

Ik geef je tot slot nog één quote mee, die ik zelf eens ergens op een briefje kreeg en nu op mijn spiegel hangt. Misschien moet je hem zelf ook opschrijven en ergens ophangen, hem in je agenda plakken of op de achtergrond van je mobiel zetten:

"Stress laat je geloven dat alles nu moet gebeuren. Geloof verzekerd je ervan dat alles zal gebeuren op de juiste tijd, op Gods tijd."

Geliefd kind van God, in Hem ben je volmaakt. Ontvlucht de drukte maar even en ga de berg op, daar dichtbij God zul je rust vinden. Hij wil je vullen met Zijn volmaakte liefde. Ik wens je Zijn rust toe, Zijn vrede en Zijn vreugde.

Deze overdenking is geschreven door Marlies. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.