Lieve zus,

Ik weet eerlijk gezegd niet zo goed waar ik moet beginnen. De Heer is de afgelopen tijd zo veel in mij bezig geweest dat het mij zelf nog soms verbaast. Elke keer openbaart Hij weer iets nieuws aan mij waardoor puzzelstukjes op hun plek lijken te vallen. Dat is zo'n bijzondere maar toch ook aparte ervaring.

Zoals ik de vorige keer deelde, zat ik een tijd best diep in de put. En om eerlijk te zijn waren de afgelopen maanden nog steeds zwaar. Maar ergens weet ik gewoon dat God mijn denken aan het vernieuwen is en mijn hart aan het herstellen is.

Wat mij de laatste maanden op de been gehouden heeft, is echt aanbidding en gebed. En om God volledig toe te laten in mijn hart zodat Hij mij van binnenuit kan vernieuwen.

Ik ben erachter gekomen dat ik vastzat in een patroon. Een patroon van onvergevingsgezindheid en een patroon van dingen alleen maar wegstoppen en niet verwerken, wat ergens op elkaar inspeelt. Maar ook een soort afstand naar God toe. Ik wist wel dat God alles wist, maar zelfs voor God hield ik soms een masker op. Ik wist ook wel dat God mij altijd ziet en dat Hij ook bij mij is in al mijn dieptepunten. Maar toch schaamde ik me ervoor. Ik schaamde me ervoor als ik weer eens een breakdown had. Het voelde dan alsof ik had gefaald. Ik kon weer niet sterk blijven. Maar wow, wat een leugen is dit zeg, want Gods Woord zegt:

"Maar Hij heeft tegen mij gezegd: Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Daarom zal ik veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij komt wonen." - 2 Korinthiërs 12:9, HSV

En ook in Romeinen 5:3-5, HSV

"En dit niet alleen, maar wij roemen ook in de verdrukkingen, omdat wij weten dat de verdrukking volharding teweegbrengt, en de volharding ondervinding en de ondervinding hoop. En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons gegeven is."

Er zit dus eigenlijk zoveel kracht in onze zwakheden. Juist omdat we het dan niet meer op eigen kracht doen, maar door Gods kracht.

Het was een paar weken geleden dat ik ook een breakdown had, alleen dit keer was het anders. Ik had het gevoel dat het verdriet eruit moest, dus liet ik het toe. Maar voor het eerst sprak ik er ook over met God. Ik riep Hem aan en vertelde Hem hoeveel pijn het deed en ik nodigde Hem uit in mijn situatie in plaats van Hem proberen er buiten te houden. En om eerlijk te zijn had ik vanochtend weer zo'n moment. Het was geen volledige breakdown, maar ik begon gewoon hardop met God te praten en toen begonnen de tranen te vloeien. Ik voelde de pijn ervan, maar ook Gods vrede tegelijkertijd. En ik denk dat dat echt een keerpunt is in mijn leven. Om gebroken bij God te mogen komen. Om bij Hem uit te mogen huilen en om letterlijk alles in Zijn handen te mogen leggen. Om Zijn troost te mogen ontvangen en om naar Hem te blijven kijken. Om God alles te vertellen en om in gebed in Zijn autoriteit te mogen staan. Door Zijn Woord en beloften over mijzelf uit te spreken. Door te mogen declareren dat ik een dochter ben van de Allerhoogste Koning. En om te mogen declareren dat ik een overwinnaar ben in Christus, want Jezus heeft het allemaal al voor mij gedaan. Hij is aan het kruis gegaan en Hij is weer opgestaan, Hij heeft de dood verslagen! En zo mag ik ook in Zijn overwinning staan. Wetende dat wat het leven ook zal brengen, dat God goed is en Hij altijd een plan heeft. Een plan voor hoop en voor een toekomst (Jeremia 29:11).

De breakdowns voelen nu niet meer als falen, maar het voelt als thuiskomen. Het brengt eigenlijk zoveel vrijheid om alles aan God te mogen vertellen. Om geen masker op te hoeven doen voor Hem. Om Hem alle pijn en verdriet te mogen geven en opnieuw Zijn vrede als cadeau te mogen ontvangen.

Ik ben nog steeds op weg en nog steeds aan het leren en ook aan het helen. Ik ben er nog niet. Het zijn namelijk diepe dingen die zich hebben geworteld in mijn hart voor jarenlang en dat heeft tijd nodig om ervan te genezen en om mijn denken en doen te veranderen. Maar wat ik wel weet is: genoeg is genoeg. De vijand heeft al zolang invloed gehad op mijn leven, zonder dat ik het soms doorhad. Alle angst en leugens.. genoeg is genoeg.

Net zoals Jezus aan het kruis al declareerde: het is volbracht (Joh. 19:30).

Afgelopen week ging ik ook bidden met een vriendin. Want ze stelde een simpele vraag: heb je de Heilige Geest in de situatie uitgenodigd? Ik was er eigenlijk best stil van, want ik besefte dat ik dat nog niet had gedaan. Het is eigenlijk zo simpel, want we kunnen het gewoon aan God vragen. En tijdens dat gebed hebben we de hulp van de Heilige Geest gevraagd om te openbaren welke leugens ik over mijzelf geloof. En verder hebben we ook gevraagd wat de oorsprong van dit alles is, want ik wist dat het iets was wat over generaties ging.

Lieve zus, onze God is zo'n goede God. Hij heeft aan mij geopenbaard waar de oorsprong lag en het was iets wat ik totaal niet had verwacht, maar waardoor alles wel duidelijker is nu. Samen met die vriendin hebben we ook gevraagd of de Heilige Geest waarheden over mij wilde openbaren. En samen hebben we in Zijn naam alle leugens mogen verbreken en waarheden over mij mogen uitspreken.

Wat verder nog helemaal speciaal is, is dat ik dit gebed ook over een andere vriendin heb mogen bidden een paar dagen later. En dat ik kon getuigen van Zijn goedheid door waar ik zelf ook doorheen was gegaan en er nu heel anders tegenaan kijk. Het is zo mooi dat God mij steeds kleine stukjes laat zien op mijn vraag van "waarom". Dat God mij momenten geeft waarbij ik mag beseffen: om deze reden moest ik door die pijn of uitdaging heengaan. Zodat ik nu kan getuigen over Zijn goedheid en Zijn liefde. Een gedachte die ook bij mij opkwam was: Heer, zelfs als ik door dat alles heen moest gaan alleen voor deze momenten, dan was het het allemaal waard. Ik vind het gewoon zo mooi hoe ik meer en meer over Gods liefde voor ons mag leren. Over Zijn goedheid en Zijn grootheid. En hoe Hij ons door alles heen leidt.

Hij heeft ons nooit beloofd dat het leven gemakkelijk zou zijn. Integendeel, Hij heeft ons verteld dat we moeilijkheden zullen hebben, maar ook dat Hij altijd met ons zal zijn (Joh. 16:33, HSV).

"Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat u in Mij vrede zult hebben. In de wereld zult u verdrukking hebben, maar heb goede moed: Ik heb de wereld overwonnen."

Dat is ook nog een les die ik heb mogen leren de afgelopen tijd. Ik heb God namelijk best wel vaak gevraagd waarom ik door dit seizoen heen moest. Waarom ik niet gewoon gelukkig kan zijn en het gemakkelijk kan? Was ik niet al door genoeg heengegaan? Maar de Heer liet mij inzien hoe het leven van Jezus was op deze wereld. 

Had Hij het gemakkelijk? Nee. 

Hebben mensen Hem verlaten en verraden? Ja. 

En wilde Hij graag dat er een andere manier was dan aan het kruis te gaan? Jazeker. 

Jezus bad drie keer tot de Vader of Hij de beker van Hem weg kon nemen, maar dat niet Zijn wil zou gebeuren, maar dat de wil van de Vader zou gebeuren. 

Dus, was het een makkelijke keuze voor Jezus? Nee. 

Maar deed Hij toch de wil van de Vader? Ja. 

En waarom? Omdat God zoveel van ons houdt. Omdat Jezus Zichzelf wilde offeren zodat wij eeuwig leven zullen hebben. Omdat Hij het eeuwigheidsperspectief in beeld had. Hij wist zelf ook al dat Hij na 3 dagen weer zou opstaan, maar dat betekende niet dat Hij de pijn van het kruis niet heeft gevoeld..

En dat is hetzelfde met ons. God belooft ons eeuwig leven, een leven zonder verdriet en pijn, als wij in Jezus geloven. Maar dat betekent niet dat Hij ons een makkelijk leven hier op aarde belooft. Wat Hij wel belooft, is dat Hij met ons zal zijn, dat Hij ons een Helper heeft gestuurd en dat Hij alles zal laten meewerken ten goede voor Hem die Hem liefhebben. En dat Hij een plan van hoop en een toekomst voor ons heeft, niet om ons te schaden.

Ik ben dankbaar dat, door alles heen, het mij alleen maar dichter tot God en diepere vriendschappen heeft gebracht. Vrienden waar je samen mee kan bidden en ook eerlijk mee kan zijn als het niet goed gaat. Ik heb mijn masker af mogen doen en mijn echte ik er laten zijn. Mijn echte ik met alle emoties die er kunnen zijn. Of ik nou boos of gefrustreerd ben, super vrolijk of het moeilijk heb en verdrietig ben, ik mag er zijn. En ik mag bij God komen.

Hij houdt van mij zoals ik ben. Maar Hij houdt ook zoveel van mij dat Hij mij niet wil laten vastzitten in wie / hoe ik ben. God wil mij en jou juist verder brengen. In het mooie plan dat Hij voor ons in petto heeft. En in samenwerking met Hem om meer en meer mensen tot Hem te laten komen. Om meer mensen Thuis te laten komen.

Lieve zus,

Ik hoop en bid dat je echt Zijn liefde mag voelen en ervaren. Dat je mag weten dat Hij met je is, of je nou door een goed seizoen of een moeilijk en 'droog' seizoen gaat. Of je op de bergen loopt of in de wildernis. De Heer is met je. Hij houdt van je en Hij zal je leiden welke kant je op moet gaan. Blijf op Hem vertrouwen en op Zijn Woord en leg alles bij Hem neer.

Vertel Hem alles waar je mee zit. Leg alle pijn en verdriet in Zijn handen neer en vertrouw erop dat Hij zal doen wat Hij heeft gezegd dat Hij zal doen. Onze God is nog steeds een God van wonderen en een God van herstel.

Hij is altijd met je.

Liefs,

Jennifer

Bijbelverzen ter bemoediging:

"Maar Hij heeft tegen mij gezegd: Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Daarom zal ik veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij komt wonen." - 2 Korinthiërs 12:9, HSV

"En dit niet alleen, maar wij roemen ook in de verdrukkingen, omdat wij weten dat de verdrukking volharding teweegbrengt, en de volharding ondervinding en de ondervinding hoop. En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons gegeven is." - Romeinen 5:3-5, HSV

"Toen Jezus dan de zure wijn genomen had, zei Hij: Het is volbracht! En Hij boog het hoofd en gaf de geest." - Johannes 19:30, HSV

"Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat u in Mij vrede zult hebben. In de wereld zult u verdrukking hebben, maar heb goede moed: Ik heb de wereld overwonnen." - Johannes 16:33, HSV

"Ik immers, Ik ken de gedachten die Ik over u koester, spreekt de HEERE. Het zijn gedachten van vrede en niet van kwaad, namelijk om u toekomst en hoop te geven." - Jeremia 29:11, HSV

Deze overdenking is geschreven door Jennifer. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'. Lees hier waar In de Vallei voor staat.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.