Ik wist niet of ik ooit zou durven trouwen. Langzaam startte ik mijn auto, terwijl ik dacht aan de meerjarige relatie die ik had gehad. We hadden beiden gezegd dat we met elkaar wilden trouwen en toch was het uitgegaan. Ik had veel om hem gegeven en voor zover ik weet hij ook om mij. En toch ging het uit.

In gedachten ging ik alle getrouwde stellen na die ik kende. Niet veel hadden een huwelijk waar ik jaloers op was. Ik hoorde over veel ruzies, scheidingen en 'kille' relaties.

Ik vroeg mij af hoe je nou zo veel vertrouwen kon hebben in een man dat hij zijn hele leven lang bij je zou willen blijven. En kon ik dat zelf wel beloven? Wilde ik dat wel beloven?

Elk ongelukkig huwelijk en elke scheiding is ooit begonnen met een verliefd stel. Elk stel belooft op hun trouwdag vol liefde en passie dat ze bij elkaar zullen blijven, 'tot de dood ons scheidt'. Maar blijkbaar kan die belofte makkelijk verbroken worden en is die liefde en verliefdheid niet echt een sterke basis voor een goed huwelijk.

Ik was net klaar met mijn studiedag en moest anderhalf uur rijden. Ik had alle tijd om na te denken en te bidden.

Mijn gedachten gingen naar God en opeens viel het kwartje: God heeft het huwelijk gemaakt. Als Hij de ontwerper is en Hij het goed bedoeld heeft, dan moet er toch een mogelijkheid zijn om wel zo'n vertrouwen te hebben in je partner? Dan moet er toch een mogelijkheid zijn om wél een goed huwelijk te hebben?

En daarom bad ik: "Heer, plaats mij waar ik U het beste kan dienen. Al is het als single, of als getrouwde." Ik vertelde God dat ik liever single bleef dan ongelukkig getrouwd. Want eigenlijk was ik daar best bang voor: een ongelukkig huwelijk.

Ik bad God om mij te leren hoe Hij het huwelijk bedoeld had, en om mij te vormen naar een vrouw zoals Hij mij bedoeld heeft. Ik bad God om een man die dienend leiding geven kan - omdat hij door Jezus geleid wordt. Ik bad God om een man die onvoorwaardelijk lief kan hebben, omdat hij zich geliefd weet door Jezus.

En nu, een aantal jaren later, ben ik getrouwd met de man van mijn gebeden: Tim.

"..opeens viel het kwartje: God heeft het huwelijk gemaakt."

Een belangrijke beslissing

Statistisch gezien is de kans ook groot dat jij getrouwd bent of ooit in je leven gaat trouwen.
Er zijn weinig beslissingen die meer invloed zullen hebben op je leven dan de keuze met wie je trouwt, op je keuze voor een leven met God na.

En daarom is het ontzettend belangrijk dat jij weet hoe God het huwelijk bedoeld heeft, hoe Hij jouw rol als vrouw in het huwelijk bedoeld heeft, hoe seksualiteit bedoeld is en hoe ouderschap bedoeld is. Over al deze onderwerpen willen wij de komende weken gaan schrijven. Vandaag over de vraag: wat is het doel van het huwelijk?

Cupido's liefde versus Gods liefde

Na de zondeval bleef er weinig over van al het goeds in het paradijs. De vrede tussen dieren en mensen, de manier van leven, het wandelen met God; alles werd anders. Maar het huwelijk bleef. Ook vandaag de dag wordt er nog veel getrouwd.

Maar ook al trouwen we nog massaal, de meesten van ons zijn vergeten hoe het huwelijk oorspronkelijk door God bedoeld is.

We zijn opgegroeid met het idee dat liefde je overvalt. Alsof je omvergeschoten wordt door pijlen van een kleine, dikke, naakte jongen, waarna je volledig machteloos bent.

Het is een soort liefde waar je slachtoffer van bent, die je niet in de hand hebt. Een liefde waarvan je verwacht dat de ander deze in stand zal houden en als dit niet gebeurt, wordt je diep teleurgesteld. Deze liefde is onvoorspelbaar en kan zomaar voorbij gaan. Het is grotendeels afhankelijk van het gedrag van de ander en van jouw stemming. Deze liefde raakt makkelijk verbitterd, ongeduldig, teleurgesteld.

Maar Gods liefde is niet zo. God is gisteren, vandaag en voor altijd dezelfde en Zijn liefde dus ook (Hebr 13:8). God is liefde (1 Joh 4:8).

Gods liefde is niet voorwaardelijk. Hij hield al van ons, toen wij nog zondaren waren. Gods liefde wordt niet gedreven door onstuimige gevoelens, maar is een onveranderlijke beslissing, die samen gaat met gevoelens. Deze liefde ging zo diep, dat Hij - toen wij nog zondaren waren - voor ons stierf (Rom 5:8).

Zijn liefde was niet gebaseerd op wat wij deden, maar op Zijn keuze om van ons te houden. We hoeven niets te doen om Zijn liefde te verdienen. Hij koos er 'gewoon' voor om Zijn liefde vrijmoedig en vol overgave te geven. De vraag is of wij het aannemen of weerhouden.

Gods liefde leert ons niet om (alleen) lief te hebben vanuit gevoelens, maar leert ons om 'gewoon' lief te hebben, waarna gevoelens zullen volgen. Het is essentieel om dit te begrijpen, want in een huwelijk zal iedereen dagen krijgen waarin je moet kiezen om verdraagzaam te zijn, om geduldig te zijn, om te vergeven en om lief te hebben, zonder dat je overspoelt wordt met onstuimige verliefdheid.

Het huwelijk als afbeelding

Voor een getrouwd stel is het de bedoeling dat als anderen naar jullie en jullie relatie kijken, dat ze Gods liefde zien (Ef 5, Openb 19:7-9, 21:1-2). Daar heeft God het voor gemaakt. God maakte het huwelijk als afbeelding tussen Christus en de gemeente. Wij vrouwen zijn bedoeld om de relatie van de gemeente met Christus af te beelden in onze relatie met onze man. Een man is bedoeld om de relatie van Christus met de gemeente af te beelden in zijn relatie met zijn vrouw.

Als de man en vrouw op deze manier met elkaar omgaan, ziet de wereld de pracht van het evangelie. Ze zien een boodschap die proclameert hoe God liefheeft en hoe Zijn bruid daarop reageert.

Ze zien een onbreekbare band, ze zien onvoorwaardelijke liefde. Ze zien een sterk huwelijk, met God als basis. Ze zien een veilige plek, vol geduld, vriendelijkheid en bescherming. Ze zien een liefde die niet jaloers is, niet gewichtig, niet trots, niet kwetst, niet egoïstisch is. Deze liefde vergaat nooit (1 Kor 13:4-8). Door deze liefde gaf Jezus Zijn leven.

Het is voor ons niet direct de vraag of we elke dag bereid zijn om voor onze partner te sterven, maar vooral of we bereid zijn om voor onze partner te leven.

Het huwelijk is bedoeld voor exclusiviteit en is een verbond

Het huwelijk is een verbond (Mal 2:14, Spr 2:17) en is bedoeld om alleen beëindigd te worden door de dood (Hooglied 8:6-7).

Toen ik ging trouwen, zei ik weleens dat het best een heftige gedachte was om een keuze te maken die invloed heeft op de rest van mijn leven. Het maakt niet uit wat er zou gebeuren, ik zal bij Tim blijven. Ik kreeg dan regelmatig de reactie dat, als het niet goed zou gaan, ik ook gewoon kon scheiden en dat ik het wel heel zwaar tilde.

Maar dit is niet hoe God het huwelijk ziet. Het huwelijk is een verbond. Een toewijding tot de dood.

Dit kan beangstigend klinken, maar is juist prachtig. Het laat iets zien van Gods verbond met ons. Als we Zijn bruid zijn, blijven we Zijn bruid. Hij blijft ons liefhebben, beminnen en voor ons kiezen. Wat we ook doen.

Het huwelijk is volgens de Bijbel bedoeld voor twee mensen; man en vrouw. Niet voor man met man, vrouw met vrouw (homofilie) of voor meerdere mensen dan twee (polygamie).

Het is bedoeld als exclusieve relatie

Een verbond gaat verder dan een contract. Een verbond mag niet verbroken worden. Scheiding is daarom ook niet toegestaan (1 Kor 7, Rom 7). Het is geen optie dat elke dag overwogen moet worden. Het is geen deur die open staat. Het is geen woord dat moet klinken bij ruzies. Het is gewoon geen optie. Eén van de tien geboden is: 'Gij zult niet echtbreken.' (Ex 20).

De Bijbel noemt een uitzondering: bij seksueel overspel. Het is hier geen bevel, het wordt wel toegestaan (Matt 19:7-10, 1 Kor 7:10-16).

Het huwelijk bedoeld voor diepe intimiteit

God maakte de vrouw, omdat Hij zag dat het niet goed was dat Adam alleen was (Gen 2: 18). Hij maakte de relatie tussen man en vrouw voor gemeenschap, vriendschap, wederzijdse hulp, troost en intimiteit. Adam had een helper nodig.

Het huwelijk bedoeld voor voortplanting?

In Genesis lezen we dat God Adam en Eva de opdracht geeft om zich voort te planten. Zelfs deze relatie is gemaakt om iets te weerspiegelen van God. Door ouders en kinderen kunnen wij Gods Vaderliefde beter leren kennen. Prachtig hè?

Het beste wat we onze kinderen kunnen geven is een stabiel huwelijk van twee gelovigen, waarin kinderen kunnen groeien en bloeien (2 Kor 6:14).

Een hoop vragen

Ik kan me voorstellen dat je een hoop vragen hebt. Hoe zit het nu, krijgen wij nog steeds de opdracht om kinderen te krijgen? Wat nou als je gescheiden bent? Wat nou als je een relatie hebt met iemand die niet gelovig is? Wat nou als je misbruikt wordt binnen je huwelijk? Wat nou als je seks hebt (gehad) buiten het huwelijk?

Over een aantal van deze onderwerpen schrijven we binnenkort meer, maar voel je gerust vrij om ons te mailen of ons een berichtje op Instagram te sturen. We proberen op zoveel mogelijk berichtjes te reageren.

Zit jij in een huwelijk van geweld en misbruik? Dan raden we je echt aan om hulp te zoeken.

De liefde kennen

Ik heb er een hoop woorden aan gegeven, maar kort samengevat is het huwelijk bedoeld om te getuigen van het werk van Jezus.

Het is een één op één vergelijking met de liefde van God voor Zijn gemeente.

Het is daarom onmogelijk om het huwelijk tot in de volle potentie uit te leven als jij deze liefde van God niet persoonlijk kent. Je kan niet liefhebben zoals Jezus, zonder de liefde van Jezus.

Het is daarom essentieel om (beide) Jezus reddingswerk aan te nemen, om op Zijn genade terug te vallen, om je door Zijn liefde te laten omarmen en om dagelijks vanuit die relatie te leven.

Want pas dan leer je kennen wat échte geduld is, échte vrede, échte vergeving, échte dienstbaarheid en échte liefde.

Deze overdenking is geschreven door Berdine. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'. Lees hier waar In de Vallei voor staat.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.