Ik trek me terug, alleen op mijn kamer. Ik hoef geen vragen over hoe het met me gaat, ik wil geen armen om me heen. Ik hoef niet meer te huilen, want het donker is oké. Het is een oude vriend en elke keer dat hij er is, voelt het weer vertrouwd. Meer dan het licht, geeft het donker me het gevoel van controle waar ik steeds zo naar verlang.

Vorige week deelde ik dat de duisternis zomaar je leven binnen kan dringen. Door de blog heen, hoop ik dat je ontdekte op welke plekken van je leven geen licht aanstond. Ik hoop dat je ermee bezig bent gegaan en dat je leven uiteindelijk steeds lichter wordt. (Als je die blog nog niet hebt gelezen, doe dat eerst even ;) ) Tegelijk moet ik zelf eerlijk bekennen dat ik niet altijd zin heb om uit het donker te stappen. Misschien herken je dat wel. Dan is deze overdenking voor jou! Ik hoop dat je er herkenning in vindt en dat het je helpt om toch steeds weer het licht op te zoeken.

Hoezo zou je je depri willen voelen? Dat is voor velen moeilijk te begrijpen. Je doet er toch alles aan om je goed te voelen? Zijn we niet juist op zoek naar blijdschap en geluk? Ik geef toe, het is niet gezond, wenselijk of zoals God het heeft bedoeld. En toch kan iemand zich zo voelen. Zelf merk ik dat het me een gevoel van controle geeft om me zo te voelen en me in het donker te begeven. Het voelt vertrouwd, want zolang als ik me kan herinneren, trek ik me terug zodra dingen moeilijk worden. Ik was er lange tijd van overtuigd dat ik alles zelf moest kunnen oplossen en begin nu te leren dat ik ook best hulp van anderen mag vragen en accepteren. Ik trek me heel vaak terug en laat het donker dan zijn gang gaan. Want als ik me goed voel, ben ik bang voor het moment dat het fout gaat en het weer donker wordt. Maar als ik me toch al zo slecht voel, dan kan het ook niet meer echt fout gaan. Voor m'n gevoel heb ik niets meer te verliezen.

Ik schreef er afgelopen jaar nog over in een gedicht. Ik deel een stukje:
"Dus waarom zou ik wachten tot ik val
Als ik mezelf kan laten zinken
In een diepe put
Die ik zelf graaf
Want zo zeggen ze het nooit
Maar wie een put graaft voor zichzelf
Die stapt er zelf in
En ik kan wel weten hoe iets goed moet
Maar soms heb ik gewoon geen zin"

Als christen ben je geroepen tot het licht (1 Petrus 2:9-10). Mijn bewuste keuze voor God betekende dat ik de geestelijke strijd moest gaan strijden. Ik moest gaan vechten tegen het donker. Maar hoe moest ik dat ooit aanpakken? Het donker leek een onderdeel van mij en dus ging ik vechten tegen mezelf, me niet realiserend wat er geschreven staat in Efeze 6:12. Tot er een moment kwam waarop ik er doorheen zat en precies die tekst me te binnen schoot. We hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van de duisternis van dit tijdperk, tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten. We hoeven niet tegen onszelf te vechten, ook al kan het donker soms zo verweven lijken met wie we zijn. We zijn van God, we zijn Zijn eigendom, we horen niet thuis in de handen van de duisternis.

Pas als je weet tegen wie je vecht, kun je de juiste wapens gebruiken. Na die tekst in Efeze 6 volgt als een soort aanwijzing, de opdracht om de hele wapenrusting van God aan te trekken. Een wapenrusting die je helpt om te strijden tegen de duisternis.

Misschien ben je wel gewend aan het donker en voelt het donker voor jou, net als het voor mij soms doet, als een vriend. Dan wil ik je graag aanmoedigen gebaseerd op Efeze 6. Houd stand.

Ken de waarheid. Weet dat je geroepen bent tot het licht. Weet dat je geroepen bent om vrij te zijn en dat God je wil helpen vrij te komen van de duisternis. Ook al voelt de duisternis als je thuis, je bent geroepen tot het licht. En hoewel de duisternis soms veilig voelt, is God alleen je tot een veilige vesting.

Bekleed je met de gerechtigheid. Ook als je je niet goed voelt, hou je focus op God. Blijf in Zijn geboden, dan blijf je in Zijn liefde. Zijn blijdschap zal volkomen in je worden (Johannes 15:9-11).

Wees bereid om het Evangelie te delen en uit te dragen door je leven heen. Ook als de lucht begint te dreigen, blijft het Evangelie een Evangelie van vrede dat gehoord moet worden. De storm die komt, hoeft je niet over te nemen. Er is wel vuur en er is wel water, maar God tilt je op een rots (Jesaja 43:1-2).

Zorg dat het geloof je tot een schild is. Het donker blijft trekken. En omdat je weet hoe veilig het kan voelen, trekt het op moeilijke momenten nog harder aan je. Blijf ook wanneer het moeilijk wordt, vertrouwen op de God die het licht schiep, de God die Licht is. Hou vast aan dat geloof en zeg daarmee "nee" tegen verleidingen die je uitnodigen het donker toe te laten.

Grijp je vast aan God, die je redt uit het donker. Dan draag je de helm van de zaligheid. En draag het zwaard van de Geest steeds bij je. Doe je best om je Bijbel te blijven lezen ook als het heel moeilijk is om dat te doen. Lees je Bijbel, juist als je vragen hebt. En als het donker trekt, herinner je dan dat je schoongewassen bent. In het licht is geen plaats voor de duisternis.

Bid. Houd niet op met bidden. Stop niet als het moeilijk is, maar deel alles wat er in je omgaat. Deel je zorgen, je moeilijkheden, deel de dingen die je verleiden zodat je waakzaam blijft. En bid ook voor en met anderen gelovigen. Probeer je niet alleen te richten op je eigen situatie, waak voor zelfmedelijden en passiviteit. Help de ander en accepteer ook hulp van een ander. Ook al gaat dat in tegen de duisternis die je zegt dat je er zelf mee moet dealen.

Deze wapens zijn wapens die zorgen dat je overwint, want Jezus Christus heeft overwonnen. Het is niet makkelijk om zo te gaan vechten en je zult nu niet in één keer altijd grijpen naar deze wapens als je dat niet gewend bent. Soms lijk je niet te kunnen tegenhouden dat er wolken ontstaan in je hoofd, dan weet je niet hoe het komt. En soms kan het je onverschillig maken, heb je geen zin om te vechten. Ik weet het. Probeer het toch. Probeer je te vullen met het goede, zodat je niet hongert naar de duisternis. En als het dan moeilijk is om te vechten, blijf dan vertrouwen dat Hij voor je strijd. Leg alles voor Hem neer en deel het ook als je merkt dat je in het donker zitten wel even prima vindt. Hij wil je helpen om te leven voor Hem. Hij heeft goede plannen voor je. Ook al is het moeilijk om de controle los te laten en je volledig aan God over te geven, beloof ik je, dat het licht beter is. Daar hoor je thuis, daar ben je veilig, bij God die heerst over stormen. Bij God die de duisternis allang heeft overwonnen.

Deze overdenking is geschreven door Marlies. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.